Ayşe Öztürk - Kara Kızın Kadınları epub indir Online

Uluslararası Dijital Yayıncılık Forumu (ePub, “ipab” olarak telaffuz edilir), Kara Kızın Kadınları adlı kitabın Dijital Yayınları Tartışma Forumu ile bağlantılı olarak oluşturulan extension.epub ile birlikte, çeşitlerin elektronik yayınlanması için bir düzendir. Düzen, dijital dergiyi tek bir dosyaya dağıtır ve yayınlar, bu da elektronik yayınlar ePub ile uygun yazılım ve donanımın yanı sıra Kara Kızın Kadınları içindeki diğer birkaç dergiyi kullanmayı mümkün kılar. Normal bir kitap Kara Kızın Kadınları. EPub HTML 5'i ifade eder, stil oldukça karmaşıktır, ancak kolayca indirebilirsiniz. İki sistem - bu, HTML 5'i destekleyen minimum miktardır ve aslında, birbirine uymaz (iBooks ve Android), ayrıca HTML'nin bir kısmını destekleyen çok sayıda eski telefonun yanı sıra limitleri ve yanlışlıkları. EPub'ın sınırlamaları arasında - yazarın Kara Kızın Kadınları adlı kitabının Kara Kızın Kadınları küçük HTML belgelerine bölünmesi gerekecektir. Büyük belgeler içeren cihazlar kolay çalışmayabilir. Ayşe Öztürk etkileşimli medya nesneleri ve dönüştürücü öğelerinin yenilenmiş tasarımı kolayca korunmaz. Epub ayrıca html verilerinin yanı sıra, içerikte kullanılan öğeleri içeren bir metin mesajına da sahiptir - grafikler, stiller, el yazmaları, yazı tipleri. Tüm bunları Kara Kızın Kadınları Ayşe Öztürk kitabında ücretsiz olarak indirebilirsiniz. HTML, CSS, vb. İçin belirli "ekler" veya "kısıtlamalar" Epub belirtmez. İnternet çok fazla dinamik içerik barındırıyor ve pek çok kitabın içeriği değişiyor ya da bozuluyor. Sitemizde, Ayşe Öztürk yazarının Kara Kızın Kadınları kitabı orijinal, saf haliyle sunulmaktadır. Epub düzeni basitlik, üretilebilirlik, açıklık ve ayrı DRM bakımıdır. Bu stil, Kara Kızın Kadınları kılavuzuna elektronik biçimde rehberlik etmeyi amaçlamaktadır. Birçok uygulama indirmek için Kara Kızın Kadınları EPub'u ücretsiz görüntülemenizi sağlar. Bu tarzda epub Kara Kızın Kadınları aslında bir belge olarak dağıtılır.

“Kendi kendime konuşuyordum. Şu karşıda görünen yer var ya, düzlük alan, akşamları köy gençlerinin futbol oynadığı yer, işte orası benim çocukluğumda harmanlıktı. Onu hatırladım. Şehirdeki gibi kendilerini oyalayacak meşguliyetleri köyde bulamadıkları için azıcık canları sıkılan kızları hemencecik ilgi duydular annelerinin söyleyeceklerine: “Anne başka neler hatırlıyorsun, anlatsana çocukken neler yapardın?” “Gelin yanıma oturun şöyle, kardeşin de gelsin tek tek anlatmam ona göre! Minder alın içeriden beton üşütmesin sizi.” Sabah serinliği, sabahın dinginliği insanın ruhunu dinlendirip anılara yolculuk yaptırıyordu. Biri sağına biri soluna oturdu kızların. Sarıldı onlara sımsıkı, saçlarından öptü, anlatmaya başladı: “Şu tarafa bakın, sarı boyalı geniş merdivenli bina var ya, orası teyzenizle benim ilkokulumuzdu. Merdivenlerin yanındaki o düzlükten kaymaya bayılırdık. Oyun parklarındaki kaydıraklar gibi. Salıncaklarımız ağaçların uygun olan dallarına ip bağlanarak anne babamız tarafından yapılırdı. Biz de “Hadi uçur, daha yükseğe, daha yükseğe!” diye sevinç çığlıkları atarak sallanırdık. Kahkahalarımız havada çın çın öterdi. Bebek iken de salıncaklarımız vardı odada. Bizim salıncağımız dikdörtgen şeklinde, etrafı bezle kaplanmıştı. Bir de ipler arasına iki taraftan içe doğru katlanılmış çarşaf, pike, kilim ne bulursa onunla yapılan çingene salıncağı olurdu.” Büyük kızına dönüp, “Sen uyumakta zorluk çekince anneannen bir ucunu pencerenin kulpuna öteki ucu da diğer pencerenin kulplarına bağlayıp köşede senin için çingene salıncağı yaptı. Resmin bile var, pek de güzel uyurdun içinde,” diyerek gülümsedi. Kızına, kendi çocukluğunu ve kızınınkini anlatırken sanki zaman durdu; bugün, paylaşılan geçmiş, anne ve kızı bir oldu… Ürünün baskısı görseldeki ile farklılık gösterebilir.