fb2 Medya Çağında İyi Anne Baba Olmak - Online indir

XML tabanlı FB2 Rusya'da yaşama başladı. E-kitap koleksiyoncuları arasında, meta verileri indirme dosyasında Medya Çağında İyi Anne Baba Olmak saklayabildiği için yaygındır. Ayrıca, diğer biçimlere dönüştürme kolaylığı nedeniyle yaygın olarak bir depolama biçimi olarak kullanılır. FB2, Medya Çağında İyi Anne Baba Olmak tarafından Medya Çağında İyi Anne Baba Olmak adlı kitabın her bir öğesini tanımlayan ve öncelikle kurguya yönelik XML içerir. FB2 dosyaları Windows, macOS ve Linux için çeşitli e-kitap okuyucuları tarafından görüntülenebilir. FB2 dosya biçimi kitabın görünümü yerine yapısını tanımlar. Bu, diğer biçimlere dönüştürme ve ücretsiz Medya Çağında İyi Anne Baba Olmak indirme için kullanışlı hale getirir. Biçim, basit anlamsal işaretleme, meta verileri gömme, Unicode ve yerleşik biçimlendirme ile ayırt edilir. Bu biçim, tüm cihazlarla ve biçimlerle uyumluluk sağlamak üzere tasarlanmıştır. FB2'nin özelliği, fb2'nin donanıma bağlı olmaması ve herhangi bir kağıt boyutuna sahip olmamasıdır, FB2'de herhangi bir yerde hiçbir ölçü birimi belirtilmez - piksel, nokta veya boyut. Medya Çağında İyi Anne Baba Olmak Gloria DeGaetano .Fb2 dosyasından alınan metnin nasıl görüneceği, bu biçimin görüntüleme programının ayarlarına veya dosyayı başka bir biçime dönüştürürken belirtilen parametrelere bağlıdır. Bu formatın dezavantajı, ders kitapları, referans kitaplar ve bilimsel yayınlar için anlamlılık eksikliğidir (hatta “sanat kitabı” adı bundan söz eder). Biçimdeki metnin karmaşık bir düzeni, numaralı ve madde işaretli listeler ve diğer özel araçlar için destek yoktur. Tanınmış e-kitapların birçoğu FB2'yi yalnızca harici yazılım aracılığıyla destekler; PocketBook ve ABC gibi Sovyet sonrası ülkelerden gelen gelişmeler başlangıçta FB2'yi okuyor.

Kendi öykülerini oluşturamayan ya da geleceklerini düşleyemeyen çocuklar, yalnızca film kahramanlarının yaptıklarını ya da çizgi film karakterlerinin öykülerini yineleyebiliyorlar. Ülkenin gençleri artık düşler kuramadığında bir ülke ne olur? Endüstri-üretimi bir kültürden hareketle, içimizde ve çevremizde yaşayan değerlere kadar, yaşamımızı darmadağın eden zorunlu tüketime karşı iyi anne-baba olma bizlere olumlu seçenekler sunuyor. Kitap bize evimizi nasıl dönüştüreceğimizi ve yaşamlarımızda değerbilir diyaloglara, yansımalara, etkileşimlere ve icgözlemlere zaman yaratabileceğimizi anlatmakta. Her bir bölüm pratik çözümler, araştırmalarla desteklenmiş ve anne babalığın gizli hazlarını yeniden keşfeden anne babaların gerçek yaşam öyküleri ile pekiştirilmiş işe yarayan stratejiler önermekte. Endüstri-Üretimi kültüre karşı çıkmayı, kendimiz olmaya cesaret edebilmeyi gerekli kılar.Diane DreherEn büyük umudum, iyi anne-baba olmanın size kendi cesaretinizi ve gücünüzü yenileme ya da yeniden keşfetme yolunda yardım etmesidir. Hepimizin bu endüstri-üretimi kültürde çocuklarımızı yetiştirirken karşılaştığı derin korkuları tanımamız ve yüzleşmemiz gerektiğine inanıyorum. Bu, kendine inanç, güven, hatta yüreklilik ister.Çloria DeÇaetanoÇocuk konusu, yeni biçimlenen medya ile ilişkisi nedeniyle gitgide sorunlu bir yapıya bürünmekte. Çocukları toplumsal yaşamın bir parçası haline getirirken farkında olmadan dışlıyor, yalnızlaştırıyor, sevgi ve saygı dolu bir aile ortamı yerine medyanın çerçevelediği elektronik bir toplum mu sunuyoruz, pek de ayırdına varmadan? Yoksa, eğiteceğiz derken 20 yaşına gelmeden 148 farklı ders içeriğini ezberlemelerini mi istiyoruz? Bilgilerini sorgulayacağız derken, karşılarına çıkardığımız yüzlerce sınav ile ümitsizliklerin, küskünlüklerin, başarısızlıkların içine mi itiyoruz onları? Toplumsallaşmanın ölçütünü onların televizyon kanalı değiştirme hızında ya da bilgisayar oyunları becerisinde, elektronik posta adreslerinin çokluğunda mı görüyoruz? Çocuklarımızın başarısı gitgide anımsayabildikleri markaların ve televizyon dizilerinin sayısına bağlı hale mi geliyor? Onlar hakkında gerçekten ne biliyoruz: nelerden hoşlanırlar, nelerden korkuyorlar, özlemleri neler, bizi nasıl görüyorlar? Kaç arkadaşları var, bunların kaçı onlara yaşam boyu eşlik edecek? Yaşamdan neler bekliyorlar? Onlar adına, onlar için sorumluluklar yükleniyoruz ya da bunlardan kaçınıyoruz. Sorumluluklarımızdan kaçmanın bir yolu, onlara sürekli birşeyler almak ve böylelikle onları mutlu ettiğimize inanmak. Bir diğer yolu ise onları odalarına kapatıp ders çalışmalarını beklemek ya da -bizim onlarla ilgilinecek zamanımız olana dek- medyaya emanet etmek. Bizimle birlikte olmadıklarında neler yapıyorlar ya da bizimle birlikte ne yapıyorlar, hangi etkinlikleri birlikte gerçekleştiriyor, kaçımız birlikte yaşamı 'gerçekten' paylaşarak yaşıyoruz? Yoksa onları, küçük odalarında bir an önce büyümelerini beklediğimiz konuklarımız olarak mı görüyoruz? Onlara gerçekten kendileri olabilme şansını veriyor muyuz? Bizi ne kadar tanıyorlar, değerlerimizi ne kadar benimsiyorlar ve gelecekte bunların ne kadarına kendi değerleri olarak sahip çıkacaklar?