fb2 Paris ve Londra’da Beş Parasız - Online indir

XML tabanlı FB2 Rusya'da yaşama başladı. E-kitap koleksiyoncuları arasında, meta verileri indirme dosyasında Paris ve Londra’da Beş Parasız saklayabildiği için yaygındır. Ayrıca, diğer biçimlere dönüştürme kolaylığı nedeniyle yaygın olarak bir depolama biçimi olarak kullanılır. FB2, Paris ve Londra’da Beş Parasız tarafından Paris ve Londra’da Beş Parasız adlı kitabın her bir öğesini tanımlayan ve öncelikle kurguya yönelik XML içerir. FB2 dosyaları Windows, macOS ve Linux için çeşitli e-kitap okuyucuları tarafından görüntülenebilir. FB2 dosya biçimi kitabın görünümü yerine yapısını tanımlar. Bu, diğer biçimlere dönüştürme ve ücretsiz Paris ve Londra’da Beş Parasız indirme için kullanışlı hale getirir. Biçim, basit anlamsal işaretleme, meta verileri gömme, Unicode ve yerleşik biçimlendirme ile ayırt edilir. Bu biçim, tüm cihazlarla ve biçimlerle uyumluluk sağlamak üzere tasarlanmıştır. FB2'nin özelliği, fb2'nin donanıma bağlı olmaması ve herhangi bir kağıt boyutuna sahip olmamasıdır, FB2'de herhangi bir yerde hiçbir ölçü birimi belirtilmez - piksel, nokta veya boyut. Paris ve Londra’da Beş Parasız George Orwell .Fb2 dosyasından alınan metnin nasıl görüneceği, bu biçimin görüntüleme programının ayarlarına veya dosyayı başka bir biçime dönüştürürken belirtilen parametrelere bağlıdır. Bu formatın dezavantajı, ders kitapları, referans kitaplar ve bilimsel yayınlar için anlamlılık eksikliğidir (hatta “sanat kitabı” adı bundan söz eder). Biçimdeki metnin karmaşık bir düzeni, numaralı ve madde işaretli listeler ve diğer özel araçlar için destek yoktur. Tanınmış e-kitapların birçoğu FB2'yi yalnızca harici yazılım aracılığıyla destekler; PocketBook ve ABC gibi Sovyet sonrası ülkelerden gelen gelişmeler başlangıçta FB2'yi okuyor.

Bozo’nun pansiyonunun geceligi dokuz peniydi. Bes yüz kisiyi barindiran, büyük, kalabalik bir yerdi; berduslar, dilenciler ve küçük çapli suçlularin toplanma noktasi olarak ün yapmisti. Tüm irklar, siyah ve beyaz bile esit bir sekilde kaynasiyordu. Içeride Kizilderililer vardi ve onlarla yarim yamalak bir Urduca’yla konusunca biri bana “tum” (Urdu dilinde, sen) diye hitap etti -Hindistan’da olsaydim tüylerimi ürpertirdi bu. Renk ön yargisinin sinirlari disindaydik. Burada ilginç hayatlari gözlemleyebiliyordunuz. Geçimini -en azindan çogunlukla- sigara izmariti toplayip otuz gramlik tütünü üç peniye satarak kazanan yetmis yasinda bir berdus olan ihtiyar “dede”, bir suç yüzünden meslekten atilmis olan “Doktor” -gerçek bir doktordu- gazete satmanin yani sira birkaç peniye tibbi ögütler veriyordu. Gemisini terk edip Londra’da günlerce yalin ayak ve aç bir sekilde dolasmis olan ufak tefek Chittagonia’li gemici; öylesine aciz ve çaresizdi ki bulundugu sehrin adini bile bilmiyordu, ben düzeltene kadar kendini Liverpool’da saniyordu. Bozo’nun bir arkadasi, karisinin cenaze masraflarini karsilayabilmek için acikli mektuplar yazarak dileniyor amacina ulasinca da tek basina, çatlayana kadar margarinli ekmek ziyafeti çekiyordu. Kötü, sirtlan benzeri bir mahluktu. Onunla sohbet edince, çogu üçkâgitçi gibi yalanlarinin büyük kismina inandigini fark etmistim. Pansiyon buna benzer kisiler için bir Alsatia’ydi.