fb2 Yarım Asır Anestezi - Online indir

XML tabanlı FB2 Rusya'da yaşama başladı. E-kitap koleksiyoncuları arasında, meta verileri indirme dosyasında Yarım Asır Anestezi saklayabildiği için yaygındır. Ayrıca, diğer biçimlere dönüştürme kolaylığı nedeniyle yaygın olarak bir depolama biçimi olarak kullanılır. FB2, Yarım Asır Anestezi tarafından Yarım Asır Anestezi adlı kitabın her bir öğesini tanımlayan ve öncelikle kurguya yönelik XML içerir. FB2 dosyaları Windows, macOS ve Linux için çeşitli e-kitap okuyucuları tarafından görüntülenebilir. FB2 dosya biçimi kitabın görünümü yerine yapısını tanımlar. Bu, diğer biçimlere dönüştürme ve ücretsiz Yarım Asır Anestezi indirme için kullanışlı hale getirir. Biçim, basit anlamsal işaretleme, meta verileri gömme, Unicode ve yerleşik biçimlendirme ile ayırt edilir. Bu biçim, tüm cihazlarla ve biçimlerle uyumluluk sağlamak üzere tasarlanmıştır. FB2'nin özelliği, fb2'nin donanıma bağlı olmaması ve herhangi bir kağıt boyutuna sahip olmamasıdır, FB2'de herhangi bir yerde hiçbir ölçü birimi belirtilmez - piksel, nokta veya boyut. Yarım Asır Anestezi Gülnaz Arslan .Fb2 dosyasından alınan metnin nasıl görüneceği, bu biçimin görüntüleme programının ayarlarına veya dosyayı başka bir biçime dönüştürürken belirtilen parametrelere bağlıdır. Bu formatın dezavantajı, ders kitapları, referans kitaplar ve bilimsel yayınlar için anlamlılık eksikliğidir (hatta “sanat kitabı” adı bundan söz eder). Biçimdeki metnin karmaşık bir düzeni, numaralı ve madde işaretli listeler ve diğer özel araçlar için destek yoktur. Tanınmış e-kitapların birçoğu FB2'yi yalnızca harici yazılım aracılığıyla destekler; PocketBook ve ABC gibi Sovyet sonrası ülkelerden gelen gelişmeler başlangıçta FB2'yi okuyor.

Başlamadan önce, yazmak için kendimden beklemediğim bu yürekliliğe şaştığımı söylemem gerek. Bugüne kadar eski-de kalmış mektuplar, okulda Türkçe derslerindeki kompozisyon ödevleri ve akademik hayatta formatı belli bilimsel makaleler ve kitap bölümleri dışında, yazı denemem olmadı. İlkokuldayken bir kez ev ödevi olarak bir hikaye yazmamız istenmiş ve öğretmenim yazdığımı beğenip sınıfın duvarına asmıştı. Konusunu hatırlama-dığım hikayemi, akşamları erken yatırıldığım için, uyuyana kadar gaz lambası ışığında köy evimizin tahta tavanını seyrederken, tahtaların hareleri ve çizgilerinden hayvanlar, dağlar, dereler ben-zetmeleriyle kurguladığımı biliyorum yalnızca. Hepsi bu kadar... Peki, nerden aklıma geldi yazmak? Bilindiği gibi insanlar yaşlandıkça farkında olmadan çok konu-şur. Yaygın deyimle çenemize vuruyor. Aynı konu sık sık zevkle tekrarlanır, dinleyen sıkılır ama nezaket gereği ilk kez dinliyor-muş gibi yapar. Oysa ki küçük çocuklar aynı masalı her gece aynı zevkle dinler, bu kez anlatan sıkılır.